Mistika มิสติกา ดินแดนแห่งห้วงมนตรา

สวัสดีค่ะทุกคน นิยายเรื่องนี้เป็นเรื่องที่ไรตพยายามอย่างสุดๆ และทุ่มเทอย่างมากสำหรับเรื่องนี้ค่ะ

เรื่องนี้ไรตเอามารีอีกในนี้นะค่ะ ส่วนอันเก่าก็อันนี้แหละค่ะ ไรตแค่ย้ายเฉยๆ

เรื่องนี้ที่แต่งขึ้นมาเพราะว่า ตัวของไรตชอบนิยายประเภทแฟนตาซีมากอย่างมากที่สุด นี้ถ้าไปบ้านไรตจะเห็นเลยว่า นิยายแฟนตาซีเต็มไปหมด โดยส่วนตัวนะ ไรตชอบนิยายที่มีตัวนำคือผู้หญิง(หรือก็คือนางเอกนั้นเอง) เพราะรู้สึกตื่นเต้นและเร้าอารมณ์ดี(?)

ยังไงก็ฝากนิยายเรื่องนี้ไว้ในใจของใครหลายๆคนด้วยนะค่ะ เรามาดูเนื้อเรื่องกันค่ะ

.

.

.

เปรี๊ยะ เปรี๊ยะ เปรี๊ยง!!

เสียงของไฟฟ้าที่เสียดสีกันดังขึ้นในป่าใหญ่ ก่อนจะเกิดการระเบิดตามมา พร้อมกับกลุ่มควันที่พวยพุ่งขึ้นเหมือนเป็นเมฆหมอกทมิฬ

"อ้ากกกกกก!!"ตามมาด้วยเสียงร้องโหยหวนของผู้เคราะห์ร้ายที่อยู่ในเหตุการณ์ระเบิดนั้น

"ตามมันไป!!"

"อย่าให้มันหนีไปได้!!"

"จับมัน!!"

เสียงตะโดนดังขึ้นตามจุดต่างๆในป่า เสียงเหล่านั้นดังขึ้นไล่ทอดๆกัน ส่งผลให้เป้าหมายของพวกเขาได้แต่แสยะยิ้มอย่างสะใจ

'ให้ตายยังไงก็จับฉันไม่ได้หรอก'

เป้าหมายที่บัดนี้พุ่งไปข้างหน้าโดยไม่สนใจอะไรแม้จะมีกลุ่มคนขวางอยู่ตรงหน้าเส้นทางก็ตาม

"มันจะเก่งอะไรขนาดนั้นว่ะ!! มันเป็นใครกันแน่!!"ชายคนหนึ่งในกลุ่มตะโกนถามพวกข้างหน้า ก่อนจะวิ่งไปตามทิศทางที่เป้าหมายเขาพุ่งไปหมายจะจับให้ได้

"ก็พ่อมดทมิฬไง!! โถ่เว้ย! ไปไหนแล้วว่ะเนี่ย!!!"คนข้างๆหันมาตอบ ก่อนจะสบถหลังจากวิ่งมาได้สักระยะและพลาดกับเป้าหมาย

"มันเป็นใครกัน แล้วทำไมต้องจับด้วย"คนถามเลิกวิ่ง หลังจากที่รู้แน่ๆว่า พยายามแค่ไหนก็คงจับพ่อมดทมิฬที่เป็นเป้าหมายไม่ได้แน่นอน ระดับมันต่างกันเกินไป!

"ก็พ่อมดทมิฬคือพ่อมดพเนจร ที่เมื่อก่อนเคยเป็ยสมาชิกให้กับองค์กรเรา แต่มันดันออกจากองค์กรและไม่คิดจะยุ่งเกี่ยวกับพวกเรา"

"ส่วนที่เราต้องจับ เพราะว่าพลังของเขานะ....."

ณ อีกฝากของป่า

"ให้ตายเหอะ เจออีกแล้ว"ชายหนุ่มผู้มีฉายาว่า พ่อมดทมิฬ กล่าวออกมาอย่างเซ็งๆ หลังจากที่วิ่งหนีออกมาจากการจับกุมของพวกนั้นได้

"แต่ก็คุ้มค่าดี"พ่อมดทมิฬหยิบเม็ดทับทิมสีอมชมพูขึ้นมาส่องกับประกายของแสงอาทิตย์ที่เจิดจรัสอยู่บนท้องฟ้า

"ได้มาอีกหนึ่ง"เขาจัดการเก็บเม็ดทัมทิมเข้าในกระเป๋าเวทย์มนต์ที่เสกขึ้นมา ก่อนจะทำให้มันหายไปเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น

"...."พ่อมดทมิฬมองไปยังท้องฟ้าที่บัดนี้ค่อยๆเปลี่ยนเป็นสีแสด ก่อนจะหลับตาเพื่อหวนคืนความทรงจำบางอย่าง

พ่อมดทมิฬกำจัดร่องรอยต่างๆ ก่อนจะเดินหายเข้าไปในเงามืดของป่า หลงเหลือเพียงเศษของเวทย์มนตร์ที่ค่อยๆจางหายไป

.

.

.

ติดตามในเนื้อเรื่องเอาจร้าาาา อิๆ หวังว่าจะสนุกกันนนะ